Deel 32: etappe 16: Nanning - Hanoi, 0727 - 0728

Vrijdag avond om 21.15 vertrekken we uit Nanning.
De weemoed over dat China nu voorlopig voorbij is, verdwijnt snel als we onze plannen voor Vietnam gaan maken en maakt plaats over opwinding over wat komen gaat.
Enerzijds: hoe zal het zijn in Vietnam, waar we in de 60/70’er jaren zo dicht bij betrokken zijn geweest – voor Geer is haar politieke bewustwording ongeveer met de Vietnamoorlog begonnen. Kees maakte het van heel dichtbij mee in die periode dat hij in Augusta Georgia in de VS zat van 1972 tot 1974.
Die vraag is slechts op de achtergrond aanwezig bij het regelen van de praktische zaken. Dan is de opwinding vooral: gaat de reis goed verlopen, hoe zal het hotel zijn en hoe de programma’s die we in ons hoofd hebben: erg toeristisch of zal het meevallen? De ontwikkelingen moeten hard gegaan zijn. In een gids van rond ’97 die we abusievelijk in Nederland aangeschaft hebben, staat voor in Hanoi nog slechts een enkel hotel, in de Lonely Planet die we in Shanghai kopen staan alleen voor Hanoi al 45 hotels genoemd.
Ook wordt enorm gewaarschuwd voor rugzakken die uit treinen gestolen worden en zouden we bij de grens in minibusjes moeten overstappen ca 25 km rijden via de grens en dan weer in de trein naar Hanoi stappen.
We beginnen het uit te zoeken op de plek die we inmiddels steeds als beste vertrouwen: het station zelf. We kunnen daar gewoon kaartjes kopen voor de softsleeper, om de andere dag gaat er een trein. Hotel in Hanoi ook geen probleem, het telefoonnummer van Hanoi staat ook fout in de laatste gids, maar per e-mail gaat het net zo goed èn achterhalen we het veranderde netnummer. Het zal dus allemaal wel meevallen denken we. Al weten we niet hoe de dingen precies zullen gaan, waarom zou het zoveel anders zijn dan in China waar we inmiddels kind aan huis zijn voor het regelen van dingen.
We vertrekken met een kwartiertje vertraging uit Nanning (21:30). Altijd leuke taferelen te zien opwegnaar de trein:

Direct na vertrek komt de conducteur vertellen hoe het bij de grens zal gaan: om 1:05 uur ’s nachts controle China, om 3:35 in Tongdeng uit de trein in Vietnam, daar controle en overstappen in een andere Vietnamese trein. Moet ook want Vietnam heeft smal spoor, dus of passagiers overstappen of wielen wisselen. Hier heeft men voor overstappen gekozen. Zo gaat het ook. Midden in de nacht rijden we China uit, Geer maakt er niet meer van mee dan het zetten van een hnadtekening op de grenspapieren die Kees heeft ingevuld. Dan om 3:35 uit de trein met alle bagage, paspoort- en douanecontrole. Allemaal heel normaal. Nieuw is de gezondheidscontrole: via een gat in een loket meet een ambtenaar met een oorthermometer of we koorts hebben of niet. Voor 2 yuan hebben we onze verklaring en het gaat heel snel: bij Kees wordt alleen zijn wang even aangeraakt.

Dan naar een Vietnamese trein, zelfde wagonnummer (L1), andere plaatsnummers. En dan zien we toch wel dat er een groot verschil is met China en Rusland: veel oudere trein, niet echt schoon, we zijn blij dat we lakenzakken hebben meegenomen. Wat dit eerste stuk wèl hetzelfde is, is dat er gekookt water in de trein is. Onze Engelse reisgenoot ontlokt de coupé de uitspraak: "never been in jail before". Zo erg is het nu ook weer niet, maar tot nu toe waren we sjieker gewend. (In een volgend traject zal overigens blijken dat we ons beeld positief moeten bijstellen).
Als we wakker worden zien we de prachtigste rijstvelden: lichtgroen, mooie terrasbouw. Al gauw komen we in bebouwd gebied. Dat doet ook heel anders aan. Wel veel betonnen, niet al te fraaie flats, maar daartussenin zien we veel Franse invloeden in de architectuur.
In Hanoi komen we aan over de Rode Rivier en dan rijden we dwars door een woonwijk en dan ècht dwars. We kunnen het haast niet geloven. Later op de dag komen we langs eenzelfde wijk en het blijkt dat we het goed gezien hebben: je kijkt vanuit de trein in de winkels en woonkamers op twee meter afstand, vanuit de woonkamer kun je zo de trein instappen. Ook geen enkel hek tussen wonen en de trein, kinderen spellen er vrolijk rond verbazend. Bij de wegen en straten worden bomen met de hand dicht- en open geschoven als er een trein langskomt.

Na aankomst met een taxi gelijk naar het hotel.